Zdrowe uzębienie dorosłego człowieka składa się z 32 zębów, a każdy ząb ma swoje dokładnie określone miejsce i pozycję w łuku. Poszczególne zęby są od siebie zależne. Wpływają na siebie nie tylko zęby bezpośrednio ze sobą sąsiadujące, ale nawet te leżące po przeciwstawnej stronie. Nasze uzębienie to tak naprawdę bardzo precyzyjnie przemyślana konstrukcja, składająca się z kości, stawów i mięśni, a każdy jej element odgrywa konkretną rolę i wpływa na funkcjonowanie całej jamy ustnej. Niestety, jeśli w łuku zabraknie chociaż jednego zęba, naturalna równowaga może zostać zaburzona.
W wyniku braku zębów może dochodzić do dość poważnych, często wręcz nieodwracalnych zmian. Przesunięcie zębów w łuku zębowym to jedno z powikłań po standardowym zabiegu ekstrakcji. Dlatego też zaleca się, aby utracone zęby jak najszybciej zastąpić sztucznymi. To zalecenie ma niewiele wspólnego z kwestiami estetycznymi, chociaż i one są istotne dla pacjentów. Stomatolodzy zalecają wypełnienie luki ze względu na fakt, że zęby znajdujące się obok mogą zacząć się przesuwać w puste miejsce, tworząc szpary. W konsekwencji prowadzi to do niekorzystnych zmian w wyglądzie i funkcjonowaniu uzębienia, a także może przyspieszać powstawanie próchnicy i chorób dziąseł.
Jak przeciwdziałać przesuwaniu się zębów po ekstrakcji?
Zabieg ekstrakcji jest przeprowadzany wyłącznie w sytuacji, kiedy nie ma możliwości leczenia zęba lub wszelkie zastosowane metody okazały się nieskuteczne. Jeśli usunięcie zęba jest koniecznością, należy od razu rozważyć możliwość uzupełnienia luki w uzębieniu. Jeśli w najbliższym czasie po ekstrakcji nie zdecydujemy się tego zrobić, podejmujemy pewne ryzyko. Z czasem zęby mogą zacząć się przesuwać, a niektórych zmian nie będziemy w stanie cofnąć. Najlepiej od razu ustalić ze stomatologiem plan działania.
Obecnie mamy wiele różnych możliwości uzupełnienia utraconych zębów. Najskuteczniejszą i najbardziej wygodną metodą są implanty zębowe. Pacjenci mogą też zdecydować się na most protetyczny, stałą protezę zębową uzupełniającą brak jednego lub kilku zębów, a także protezę ruchomą. Wybór metody zależy nie tylko od preferencji pacjenta, ale również stanu pozostałych zębów, liczby braków w uzębieniu, a także budżetu, jaki pacjent może przeznaczyć na uzupełnienie.
